terug in maleisie, thailand

Leuk om weer een verhaaltje te kunnen typen. Dit keer vanuit thailand en dit keer op de tablet! Jeemig, wat een moderniteit. En dit keer voor t eerst met ruben! Na 4 jaar moest het er eens van komen.

Het begon allemaal in kuala lumpur. Grappig om daar weer terug te zijn, na vorig jaar daar met babette te zijn geweest. Ik wist zowaar nog de weg! Toch is KL een stad voor 2 dagen: chinatown, batu caves en de petronas towers, dan heb je t wel zon beetje gehad. Ik vond t vooral grappig om meteen weer de geur van de tropen te ruiken.

T was moeilijk om te kiezen tussen de verdere bestemmingen. Uiteindelijk zijn we naar de cameron highlands gegaan. Ik denk een goede keus, want hier was t lekker koel en er is zowel regenwoud als mooie theeplantages. De man waar we een tour mee boekte zei dat er zelfs panters werden gespot. Ruben was daar minder gecharmeerd van. Met een tour hebben we de volgende ochtend de omgeving verkend. Super mooie theegebieden. Vroeg in de ochtend schijnt de zon heel mooi op de groene bladeren. Sprookjesachtig. Theeblad groeit aan kleine struikjes, maar ze zijn hier toch al 80 jaar oud. In china schijnen ze zelfs 600 jaar oud te worden! Van deze blaadjes maken ze zowel earl grey als groene thee en alles er tussen in. Hoe precies, kon ik niet echt verstaan door een zwaar indiaans (?) accent. Daarna door naar Mossy forrest. Ookal zo sprookjesachtig. Hier zijn de bomen helemaal begroeid met mos en er groeien zeldzame orchideen zo groot als je vingernagel. De gids spijkerde onze fauna-kennis bij. We weten nu welke planten we tegen spierpijn kunnen gebruiken (ruikt naar tijgerbalsem) en welke t bloeden stopt als een bloedzuiger je te pakken heeft. Geen overbodige luxe, zoals we vorig jaar hebben ervaren.

Daarna door naar t eiland Langkawi, in t noorden van Maleisië. Daar hebben we voor gekozen omdat de eilandjes aan de Oostkust nog te veel last hebben van de monsoen en omdat de grens oversteken in dit gebied gevaarlijk kan zijn door moslimgroeperingen die hun eigen land willen. Je ziet alle vrouwen met een hoofdoekje hier in t noorden, maar vriendelijke sfeer is t zelfde. Iedereen knikt je vrolijk toe. In de minivan er naar toe zat ik naast een justmarried koppel uit Oman. Zij vroeg out of the blue of ik nederlandse was. Blijkbaar heb ik een nogal Hollands hoofd. Zij vertelde dat ze beatrix had ontmoet toen ze een project presenteerde. Ze had met nederlandse studenten aan een watermanagementproject gewerkt. Echt Rubens vakgebied dus! Grappig wie je zoal tegenkomt. Sowieso zie je veel jonge Arabieren vakantie vieren in Maleisië. Heeft natuurlijk met t geloof te maken. Je kan hier alles halal krijgen, zelfs de Golgate tandpasta.

We zijn met de ferry de grens over gestoken naar Thailand. Piece of cake. Nu vertoeven we op t uiterst relaxte eiland Ko kradan. Een tip van Eisse. En t is hIer zeker lekker, bambuhutje, helder blauw water, maar helaas alleen t mooie snorkelrif nog niet kunnen ontdekken. Alleen dood koraal. Ik hoop dat het rif niet in een paar jaar naar de klote is geholpen. Verder genieten we van heerlijke curries van ons guesthouse Paradise lost. Doet me denken aan mn tijd in Sydney waar we altijd lekkere curries aten bij Thai-me-up, Thaitenic of Thainatown.

Omdat we een beetje gek worden van t zoeken naar steeds een nieuwe bestemming incl verblijf, hebben we besloten om voor Bangkok nog maar een plek aan te doen: Ko Phagnang, bekend van de foolmoonparties. Maaike l wist daar nog een leuke toko met hutjes op strand. Hopen dat ze plek hebben.
Ik probeer om fotos up te loaden, maar t internet is zo traag als.... juist ja. Mocht t dus niet lukken, denk dan maar twee uber gebruinde personen voor je onder een wuivende palmboom en turqoise zee met een snickers in de hand.

De groeten, ons